Onverwachtse aanpassing programma

Soms moet je op je gevoel afgaan en op tijd ergens vanaf zien. Dat gebeurde ons vandaag. We hadden een kookcursus Laotiaans eten geboekt en we melden ons om 9:00 s’morgens bij het Bamboo Tree restaurant. Al gauw zijn we met een groep van 9 cursisten en worden we verzocht uit het aangereikte kookboekje gezamenlijk 5 recepten te selecteren waar we op de plaatselijke markt met elkaar de ingredienten voor gaan inslaan en vervolgens gaan bereiden. Een van de (vermoedelijk Amerikaanse) dames in het gezelschap die op de valreep aangeeft vegetarisch te zijn en die duidelijk over niet veel organisatietalent beschikt, probeert nogal dwingend de discussie daarover te organiseren en al gauw ontstaat er een sfeertje dat ons beiden totaal niet bevalt. Wij kijken elkaar veelbetekenend aan en ik meld me direct daarna bij de organisatie met de mededeling dat we er niet veel zin meer in hebben en het verzoek om teruggave van het inschrijfgeld. Dat doen ze vrij vlot en we spoedden ons het restaurant weer uit. We maken er een relaxte laatste hele dag Luang Prabang van en van het bespaarde geld gaan we shoppen en laten we ons een uitgebreide lunch voorzetten bij wat de favoriete plek van de (vooral jonge) backpackers is: Bar Utopia. Dat is inderdaad een prachtige hangplek aan de rivier, waar ze zelf over zeggen: “Our Place is Zen during the day and starts to get more groovy during the night”. Terwijl de temperatuur in Nederland ver onder het vriespunt zakt genieten we hier van de zon en het voortreffelijke eten en drinken dat ons voorgezet wordt en nemen we de tijd om wat om ons heen te kijken en een boekje te lezen. S’middags in navolging van Liesbeth toch maar een keer naar de kapper.