Laatste dag Phnom Penh en reis naar Kâmpôt

Gisteren de tijd genomen om de stad zelf wat intensiever te bekijken. We wandelen over de boulevard langs de Mekong naar het zuiden en vervolgens over de grote pleinen met grote monumenten naar de in het zuidelijk deel van het centrum gelegen Russische markt waar de verstopte straten en de bijbehorende drukte weer op ons afkomen en we met gevaar voor eigen leven de straten weer over moeten zien te komen.

De Russische markt bevindt zich in een grote hal met drie verdiepingen waar ongelofelijk veel goederen zijn uitgestald. Praktisch alles is er te krijgen in hoeveelheden waar je versteld van staat. Ook de hoeveelheid stalletjes met dezelfde spullen vallen ons hier weer op en in de tijd dat we ons door de markt wurmen (toch wel een uurtje) zien we eigenlijk nauwelijks transacties plaatsvinden. We kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat er van alles een enorm overaanbod is en dat de gemiddelde verkoper het met een zeer marginale omzet moet doen. Er ligt en hangt bijvoorbeeld ook enorm veel gedroogde vis en we vragen ons af of hiervan de omloopsnelheid wel voldoende is om dit spul nog eetbaar te houden. Dat overaanbod geldt ook op straat voor de vele tuctuc’s (remorques) waarvan we er meer leeg zien rijden en stilstaan dan dat er met passagiers rondrijden en wandelend over straat wordt je continue door de berijders benaderd. Bijna iedereen probeert hier naar onze indruk via het aanbieden van diensten of het verhandelen van goederen aan zijn bestaan te komen en door de grote concurrentie is dat bestaan daarmee waarschijnlijk voor velen zeer marginaal. Schrijnend blijven de vele meisjes die nauwelijks of nog niet volwassen zijn en die zich op de terrassen van de vele bars aanbieden c.q. met een zeer veel oudere westerse man door de stad slenteren. 

De discrepantie tussen deze manier van leven en de grote rijk versierde pleinen, tempels en monumenten en de vele dure SUV’s die we langs zien komen en in garages gereed zien staan blijft toch wel moeilijk te plaatsen in een ‘communistisch’ land.  Tegen zonsondergang laten we ons - min of meer als afscheid van deze stad - op een van de vele boten rondvaren op de Mekong. Daar zie je nog duidelijker dan tijdens een wandeling in de stad zelf dat aan de sky line veel bouwkranen zich aftekenen en de kantoortorens en andere hoge gebouwen aan het verschijnen zijn. 

Vandaag naar Kâmpôt aan de kust. We stappen op het busje wat ons bij het hotel ophaalt en ik raak even in gesprek met een ook al wat oudere Amerikaanse backpackster die met haar man 3 weken door Cambodja reist. Ze ogen als ervaren reizigers en liberale denkers. Ik kaart de verkiezing van Trump aan en aannemende dat zij er vast niet op gestemd hebben vraag ik argeloos hoe verschrikkelijk zij zijn verkiezing vindt. Ze meldt me kortaf terug dat ze er zelf ook op gestemd heeft en erg blij is met de uitkomst. Ik ben even perplex en meld dat ik zelf toch met lede ogen afscheid neem van Obama. Haar man blijkt overigens niet dezelfde keuze te hebben gemaakt. Ik verander maar van onderwerp en vraag wat ze allemaal gezien hebben in Cambodja. Ze zijn ondermeer ook bij de tempels van Angkor geweest en op mijn vraag of ze vanuit Phnom Penh ook naar het Tuol Sleng museum en het killingfield Choeung Ek zijn geweest vraagt ze me waar ik het over heb! Op mijn wedervraag of ze weet dat nog niet zo lang geleden Pol Pot en zijn metgezellen een kwart van de bevolking op gruwelijke wijze vermoord hebben en dat in 1979 Phnom Penh een spookstad was kijkt ze me ongelovig aan. Ik begin ineens door te krijgen dat ik inderdaad een echte Trump-aanhangster naast me heb zitten die niet echt beseft wat er in de wereld om haar heen allemaal gebeurd en gebeurd is en desondanks wel een heel duidelijk mening heeft over hoe het verder moet. Ik word daar best naargeestig van en doe er verder maar het zwijgen toe. 

We komen in de namiddag in Kâmpôt aan en ons guesthouse “mea culpa” blijkt de belofte van TripAdvisor helemaal waar te maken. Een oase van rust aan de zuidkant van de stad met een prachtige tuin waarin s’avond in een echte steenoven heerlijke pizza’s gebakken worden. We wandelen nog even langs de kade van de rivier en genieten daarna van het heerlijke eten en de rust in ons guesthouse. Daarna nog een heel gesprek over met name Laos met een Engels koppel van in de zeventig dat Zuid Oost Azië al vele jaren bereisd en daar mooie verhalen over weet te vertellen.