3de dag in Sapa

Sapa gonst van de bouwactiviteiten die vroeg in de ochtend beginnen en tot s’avonds laat doorgaan. Deze stad die aan het begin van de vorige eeuw als rustoord voor de Franse kolonialen is opgezet wordt nu na een periode van zichtbaar verval razendsnel omgetoverd in een mondain toeristenoord met luxe hotels en uitgaansgelegenheden. We schatten dat er over een jaar of vijf een heel andere sfeer zal heersen met ook een geheel ander prijspeil.

De tegenstelling tussen deze ontwikkeling en het schrale bestaan van de oorspronkelijke bergbewoners is tamelijk schrijnend. S’morgens om 7:30 zie we alweer een clubje vrouwen van het Mong-volk met hun borduurwerk in het straatje voor ons hotel staan in afwachting van de eerste toeristen die zich naar buiten begeven. We gaan rond 9:00 een boodschapje doen en bij het centrale meer loopt een meisje naar ons toe van hetzelfde bergvolk, die naar schatting een jaar of drie oud is, met een baby op haar rug en geborduurde koopwaar in haar hand. We weten dat ze op pad gestuurd is door haar ouders om op die manier hun waar aan de man te brengen en dat iets van ze kopen alleen maar dit soort gebedel in de vorm van kinderarbeid in de hand zal werken. Tegelijkertijd zou je die kinderen uit die situatie willen bevrijden en begrijpen we niet dat de overheid niet zichtbaar aanwezig lijkt te zijn om hier structureel wat aan te doen.

We bezoeken vandaag de watervallen die 15 km van Sapa in de directe nabijheid van de weg naar Lao Cai liggen. Dit als alternatief voor de tocht naar de hoogste bergtop van Vietnam, de Fansipan. Daar zien we vanaf omdat de gondel die ernaar toe leidt meer dan 25 $ de man kost en de kans groot is dat we door de vanuit het dal opstijgende bewolking boven niet al te veel zullen zien. 
Onderweg genoten van de uitzichten op het berglandschap dat omfloerst wordt door de opstijgende damp uit de dalen. De relatieve vochtigheid is dan ook al dagen zo hoog dat onze kleren, maar ook het beddengoed altijd klam aanvoelen. Sapa heeft een bijzonder klimaat en we lezen op een bord dat Sapa feitelijk vier seizoenen op een dag doormaakt. S’morgen de lente, in de loop van de dag wordt het zomer, rond drie uur daalt de nevel neer op de stad en wordt het herfst en gedurende de nacht is het winters. 

S’avonds proberen we voor het eerst ‘hot pot’. Je krijgt daarbij een pan kokend water voor je neus waar je zelf de gereed gezette groenten, het vlees en de vis in mag klaarmaken. Ondanks dat we er aanvankelijk niet veel verwachting van hadden blijkt het toch best lekker te smaken en eten we onze buikjes weer rond. S’avonds lopen we voor een kopje koffie nog even door het stadje en valt ons opnieuw op hoeveel echt nog hele jonge kinderen er rond 10:00 nog met koopwaar op de troittoirband zitten. 

Morgen met een privé-taxi naar Dien Bien Phu de plek waar de Fransen in Indochina hun Waterloo hadden en onze eerste stop op weg naar Laos.